Mentale gezondheid bij kinderen : een groeiende crisis.

De cijfers zijn alarmerend :

• 1 op 3 kinderen lijdt aan angsten en/of depressie

• bij 1 op 10 kinderen wordt ADHD gediagnosticeerd

• 1 op 36 kinderen krijgt de diagnose autisme

• en voordat ze 18 zijn, ervaart zelfs 1 op 5 kinderen zelfmoordgedachten.

Als je dit leest, en je hebt er misschien nooit bij stilgestaan, laat het dan duidelijk zijn : er is een mentale gezondheidscrisis bij kinderen !

De medische wereld plaatst vaak enkel een label en behandelt de symptomen. Maar de echte vraag is : wat is de oorzaak ? Zijn het enkel emoties die uit balans zijn, of spelen er ook dieperliggende lichamelijke en energetische disbalansen mee ?

Krijgt het kind voldoende rust, beweging, voeding, veiligheid en liefde ?

Steeds vaker krijgen kinderen een ADHD-label. Deze sterke stijging in diagnose is een spiegel. Een uitnodiging om niet enkel naar het kind te kijken, maar naar de omgeving waarin het opgroeit. Misschien is het niet het kind dat 'anders' is, maar de druk van onze samenleving die té groot geworden is.

Hoe herken je dat er iets niet klopt bij je kind ?

Kinderen drukken vaak niet in woorden uit dat ze zich niet goed voelen, maar hun gedrag en lichaamstaal vertellen wél een verhaal. Het zijn subtiele signalen die wijzen op een mogelijke disbalans - emotioneel, mentaal of lichamelijk.

• geen oogcontact maken

• vaak boos worden of woede-aanvallen krijgen

• moeilijk slapen of bedplassen

• geen behoefte hebben aan knuffels of nabijheid

• vaker ziek zijn dan normaal

• dalende schoolresultaten

• geen interesse meer in hobby's of spel

Als we dan weer kijken naar de angsten en depressie bij kinderen, kan dat vaak teruggeleid worden naar ontstekingen in het lichaam - veroorzaakt door stress en toxische belasting.

Het is eigenlijk eenvoudig, maar ook confronterend : onze kinderen worden vergiftigd.

Hoe kunnen wij dit tij keren en creëren we opnieuw ruimte voor gezonde, veerkrachtige kinderen ?

We moeten terug gaan naar de basis, daar waar het verkeerd is beginnen te lopen. En we moeten ook durven kijken naar het geheel :

• de voeding die ze krijgen

• de toxines in hun omgeving.

• de energieën van ouders, leerkrachten en andere volwassenen.

  
  

Ook kunnen we in ons achterhoofd houden dat tijdens periodes van aanhoudende stress, de serotoninespiegels kunnen dalen. Dat merk je vaak als :

• prikkelbaarheid

• neerslachtigheid

• slecht slapen

• meer trek in zoet en koolhydraten

  
  

Maak je kind dus weerbaar tijdens deze stress-periodes. Dit kan heel efficiënt met natuurlijke middelen.

Er is altijd een reden waarom je kind zich niet goed voelt.

Als je kind angstig, verdrietig, druk of vermoeid voelt.... weet dan : dat gebeurt niet zomaar.

Waar begin je het eerste mee ?

Er is nog zoveel meer waar rekening mee gehouden moet worden. En daarom probeer ik dit alles op een holistische manier aan te pakken : met aandacht voor lichaam, geest en omgeving.